ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Ομιλία Γ. Ραγκούση

1. Ο ΣΚΟΠΟΣ.

Η αποψινή μας, είναι η πρώτη δημόσια συζήτηση που αποφασίσαμε

να διοργανώσουμε όχι για το χθες αλλά για το αύριο.

Για την επόμενη Ελλάδα όχι για την απερχόμενη.

Θέλουμε να μιλήσουμε καθαρά για το μέλλον, βασισμένοι στη μεγάλη εικόνα.

Να ξεχωρίσουμε το δευτερεύον από το κρίσιμο.

Το σημαντικό από το ασήμαντο.

Θέλουμε να αφαιρέσουμε την πολιτική και δημοσιογραφική ομίχλη πάνω από τη δημόσια συζήτηση που εμποδίζει τους προοδευτικούς πολίτες να δουν καθαρά τα μεγάλα σταυροδρόμια που έχουμε μπροστά μας.

Γι αυτό χρειαζόμαστε τη συμβολή της θεωρίας και της επιστήμης.

Γι αυτό έχουμε ανάγκη να αφουγκραστούμε την κοινωνία.

Δεν θα μπορούσαμε να έχουμε πιο έγκυρη θεωρητική τεκμηρίωση από αυτήν που μας έδωσαν τέσσερις ακαδημαϊκοί, κορυφαίοι επιστήμονες.

Τρεις πολύ επιτυχημένοι δήμαρχοι επίσης αποτελούν κατά τεκμήριο τα καλύτερα «στηθοσκόπια» που μπορούμε να εμπιστευτούμε για να ακούσουμε τους παλμούς της κοινωνίας.

Για τη συνολική εμπειρία της Δι@ύγειας μίλησε ο Γ. Ραγκούσης στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον και συγκεκριμένα στο Ερευνητικό Κέντρο για την Επιχειρηματικότητα, την Αλλαγή και τη Διοίκηση της Καινοτομίας (CENTRIM) το οποίο διευθύνει ο Καθηγητής Γιώργος Τσεκούρας.

Αφού περιέγραψε τα στάδια της προετοιμασίας καθώς και εφαρμογής του νόμου, μεταξύ των άλλων υπογράμμισε τα παρακάτω:

«Αναμφίβολα, η Δι@ύγεια είχε ιδιαίτερη συμβολή στην προσπάθεια της χώρας να υλοποιήσει με διαφάνεια τα 3 προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που ολοκληρώνονται το προσεχές καλοκαίρι. Μολονότι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση και παρά το γεγονός ότι οι πιστωτές ποτέ δεν θέλησαν να την καταστήσουν ως διεθνές παράδειγμα προς μίμηση, η Δι@ύγεια εξελίχθηκε σε πραγματικό σύμμαχο των πολιτών προκειμένου να εξυγιανθούν διαχρονικές παθογένειες στο ελληνικό κράτος.

Συνέντευξη παραχώρησε ο κ. Γ. Ραγκούσης στην εφημερίδα «Νέα Σελίδα» και τη δημοσιογράφο κυρία Μαρίνα Μάνη.

Ο «Ανένδοτος» που κήρυξε η Φώφη Γεννηματά προβάλλεται ως αναγκαίος για να μπείτε «σφήνα» ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΣΥΡΙΖΑ και να εισπράξετε τις απώλειές τους. Έχει βάση;

Η προσπάθεια ενός κόμματος να αποφύγει την αυτοτοποθέτησή του είτε στην προοδευτική είτε στην συντηρητική παράταξη είναι μάταιη. Οι μεγάλες παρατάξεις διεθνώς, αλλά και στην Ελλάδα, διαχρονικά ήταν πάντοτε δύο. Ούτε τρεις ούτε τέσσερις. Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου ήμασταν μέλη η συντριπτική πλειονότητα στο Κίνημα Αλλαγής, ήταν από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του ξεκάθαρο ως προς την τοποθέτησή του στην Αριστερά. Οι μεταμοντέρνες αποϊδεολογικοποιημένες λογικές, που εξομοιώνουν την συντηρητική με την προοδευτική παράταξη, απλώς υποκρύπτουν ιδιοτελείς προσωπικές στρατηγικές και πολιτικές καριέρες χωρίς αρχές και αξίες. Ως ΠΑΣΟΚ, μεγαλώσαμε επικρίνοντας το ΚΚΕ για το ιστορικό λάθος «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Ένα ιστορικό λάθος που το πλήρωσαν ακριβά τόσο η χώρα όσο και η δημοκρατική-προοδευτική παράταξη. Δεν είμαι διατεθειμένος να γίνω συνένοχος στη διάπραξη του ίδιου ιστορικού λάθος.

Ακολουθεί ανάρτηση του Γιάννη Ραγκούση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με αφορμή το άρθρο του Αντώνη Σαμαρά στην Καθημερινή της Κυριακής:
 

" Είτε στρατηγικός σας αντίπαλος, είτε "εταίρα" σας.
  Εταίρος δεν γίνεται ... όπως έχει αποδειχθεί."

Δείτε την ανάρτηση εδώ

Σας παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της συνέντευξης που παραχώρησε ο κ. Γιάννης Ραγκούσης στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και τον δημοσιογράφο κ. Μιχάλη Μιχαήλ στις 01/04/2018.

Ερ. Εκφράζετε, κύριε Ραγκούση, σε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις σας, την άποψη ότι θα πρέπει να συνεργαστούν οι προοδευτικές δυνάμεις και πως αυτή θα πρέπει να είναι η στρατηγική του Κινήματος Αλλαγής. Μπορείτε να εξηγήσετε τους λόγους; 

Απ. Η ερώτησή σας είναι για εμάς η μεγαλύτερη απόδειξη για την ιδεολογική σύγχυση που έχει επικρατήσει στο χώρο μας. Όπως πολλοί συνάδελφοί σας, κάνετε μία ερώτηση που κανονικά δεν θα έπρεπε να είχε θέση σε μία συνέντευξη με ένα μέλος ενός κόμματος που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Εάν ήθελα να ανήκω στην δεξιά παράταξη, στη Νέα Δημοκρατία, θα μπορούσα να ανήκω. Κανείς δεν με οδήγησε με το ζόρι στην απόφασή μου να ενταχθώ στο ΠΑΣΟΚ. Όποιος είναι πουλί πετάει, όποιος είναι ψάρι κολυμπάει. Όποιος θέλει να ανήκει στην προοδευτική παράταξη επιλέγει να είναι προοδευτικός, όποιος θέλει να ανήκει στην δεξιά παράταξη επιλέγει να είναι συντηρητικός.

Η ιδεολογική σύγχυση ήταν καταστροφική για το χώρο μας. Οδήγησε σε πολιτικές τερατογενέσεις για να εξυπηρετηθούν προσωπικές φιλοδοξίες, μέσω ενός αδίστακτου συστήματος διαπλοκής. Ιστορικά, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, δύο κι όχι τρεις ήταν οι μεγάλες παρατάξεις. Η Αριστερά και η Δεξιά. Η προοδευτική παράταξη σε διάφορες εκδοχές και η συντηρητική. Απλά λοιπόν. Θέλω το μέλλον μας να είναι προοδευτικό, όπως ήταν και το παρελθόν μας, όχι δεξιό.