ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Για τη συνολική εμπειρία της Δι@ύγειας μίλησε ο Γ. Ραγκούσης στο Πανεπιστήμιο του Μπράιτον και συγκεκριμένα στο Ερευνητικό Κέντρο για την Επιχειρηματικότητα, την Αλλαγή και τη Διοίκηση της Καινοτομίας (CENTRIM) το οποίο διευθύνει ο Καθηγητής Γιώργος Τσεκούρας.

Αφού περιέγραψε τα στάδια της προετοιμασίας καθώς και εφαρμογής του νόμου, μεταξύ των άλλων υπογράμμισε τα παρακάτω:

«Αναμφίβολα, η Δι@ύγεια είχε ιδιαίτερη συμβολή στην προσπάθεια της χώρας να υλοποιήσει με διαφάνεια τα 3 προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής που ολοκληρώνονται το προσεχές καλοκαίρι. Μολονότι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση και παρά το γεγονός ότι οι πιστωτές ποτέ δεν θέλησαν να την καταστήσουν ως διεθνές παράδειγμα προς μίμηση, η Δι@ύγεια εξελίχθηκε σε πραγματικό σύμμαχο των πολιτών προκειμένου να εξυγιανθούν διαχρονικές παθογένειες στο ελληνικό κράτος.

Το κλειδί της επιτυχίας της Διαύγειας ήταν το γεγονός ότι δεν επέβαλε πειθαρχικά μέτρα συμμόρφωσης κατά την εφαρμογή της, αλλά σε αντίθεση, έθεσε έναν εξαιρετικά απλό κανόνα προς όλους τους κρατικούς λειτουργούς και αξιωματούχους: αν δεν αναρτήσεις την απόφαση που εκδίδεις στο σύστημα της Διαύγειας, δεν υλοποιείς.

Μάλιστα για να δείτε καμία φορά πως γράφεται η ιστορία, όταν εισηγήθηκα το νομοσχέδιο στη Βουλή, ανακάλυψα πως η συγκεκριμένη διάταξη ερήμην μου, είχε αφαιρεθεί από έναν συνεργάτη μου που τη θεωρούσε νομικά προβληματική. Ευτυχώς πρόλαβα και την επανέφερα κι έτσι η δι@ύγεια έγινε αυτό που όλοι στην Ελλάδα γνωρίζουμε. Χωρίς τη συγκεκριμένη ιδέα, η διαύγεια θα ήταν ένας ακόμη ανενεργός νόμος από τους τόσους της μεταπολίτευσης που γεμίζουν το σάιτ της Βουλής.

Η βασική συνεισφορά της Διαύγειας σχετίζεται επίσης και με τη λειτουργία της ως ένα προληπτικό μέτρο. Ως ένας μηχανισμός ανίχνευσης της κοινωνικής αντίδρασης απέναντι σε παράλογες αποφάσεις, κατά τα άλλα, καθόλα νόμιμες αποφάσεις του δημοσίου τομέα.

Γύρω από κάθε δημόσιο οργανισμό, δημιουργήθηκε ένα ζωντανό δίκτυο ανθρώπινου δυναμικού, ένα οικοσύστημα γύρω από τη Διαύγεια. Με τη συμμετοχή τοπικών πολιτικών δυνάμεων, του τοπικού τύπου, των δημοσίων υπαλλήλων που εμπλέκονται, καθώς επίσης και των πολιτών που εκφράζουν ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο φορέα . Η διαύγεια λοιπόν, έδωσε τη δύναμη σε αυτά τα οικοσυστήματα να εκφράζονται και να αντιδρούν σε παράλογες και προβληματικές αποφάσεις.

Αυτό το ανθρώπινο δυναμικό χρησιμοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να επικοινωνεί, να οργανώνει συλλογικές δράσεις αντίδρασης ή διαμαρτυρίας απέναντι σε αποφάσεις του δημοσίου. Για παράδειγμα, η προσπάθεια ενός υπουργού για αγορά εγκυκλοπαίδειας σε έντυπη μορφή, αντί για την ηλεκτρονική έκδοση αυτής, προκάλεσε την έντονη αντίδραση και κατακραυγή της από το σχετιζόμενο με το συγκεκριμένο υπουργείο οικοσύστημα δι@ύγειας κι έτσι η απόφαση ανακλήθηκε.

Επιπλέον, είναι αξιοσημείωτο ότι η διαύγεια έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διευκόλυνση του έργου της δικαιοσύνης. Προσφέρει εύκολη προσβασιμότητα σε μεγάλο εύρος πληροφοριών, παρέχοντας έτσι χρήσιμα εργαλεία στις διωκτικές αρχές για τη διαλεύκανση εκκρεμών υποθέσεων παραβιάσεων του νόμου».

Τέλος, ο Γ. Ραγκούσης κλείνοντας την ομιλία του ανέφερε:

«πιστεύω βαθιά, ότι τέτοιες μεγάλες πολιτικές αποφάσεις, που προωθούν τη διαφάνεια και εδραιώνουν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες, μπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά πολύτιμες για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και πρέπει να προωθούνται και να διαδίδονται με ή χωρίς τη σύμπραξη των κυβερνήσεων».

Το σεμινάριο έληξε με ερωτήσεις από το ακαδημαϊκό προσωπικό καθώς και τους φοιτητές.