Συνέντευξη του Γιάννη Ραγκούση στον τηλεοπττικό σταθμό ΣΚΑΪ, στην εκπομπή "Τώρα" με τη δημοσιογράφο κ. Άννα Μπουσδούκου.

https://www.youtube.com/watch?v=BV-qKp6R2C0

Απάντηση του Γιάννη Ραγκούση στην πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής κ. Φώφη Γεννηματά.

Αγαπητή Φώφη, 

απαντώντας στην ανακοίνωσή σου θα ήθελα παρακαλώ να κατανοήσεις ότι δεν συμπεριφέρομαι ως στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά ως μέλος της ΚΠΕ του ΚΙΝΑΛ-στο οποίο παραμένω-ο οποίος απλώς αρνούμαι να με καταστήσεις κι εμένα υπάλληλο του κ.Μαρινάκη κι υπεργολάβο του κ. Μητσοτάκη.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ.

Είμαι ο τελευταίος που θα ισχυριστώ πως το θεσμικό πλαίσιο της αυτοδιοίκησης δεν πρέπει να εξελίσσεται. Για την ιστορία απλώς θυμίζω ότι δεν είχα μόνο την ευθύνη να εισηγηθώ το πρόγραμμα Καλλικράτης αλλά και τις πρώτες αλλαγές που κρίθηκαν απαραίτητες για τη βελτίωσή του.
Ο Καλλικράτης συνιστά ουσιαστικά μια νέα αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης και της αποκεντρωμένης διοίκησης, που στοχεύει σε ένα καλό κράτος εξού και η επιλογή για το όνομα Καλλικράτης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταφορά πόρων και αρμοδιοτήτων στην ιστορία της αυτοδιοίκησης, για μια μεγάλη πράξη εμπιστοσύνης προς τις τοπικές κοινωνίες.
Αποτελεί μία αποκλειστικά ελληνικού σχεδιασμού κι επινόησης μεταρρύθμιση, που όχι μόνο κράτησε όρθια την αυτοδιοίκηση τα 8 πέτρινα χρόνια της κρίσης, αλλά την μετέτρεψε από παραγωγό ελλειμμάτων σε παραγωγό πλεονάσματων μετά τις 2011 που ξεκίνησε η εφαρμογή του νόμου.

ΚΙΝΑΛ-ΣΥΡΙΖΑ: Μας αρέσει-δεν μας αρέσει υπάρχουν νέα δεδομένα

Οσοι δήθεν σκίζουν τα ρούχα τους λέγοντας πως δεν μπορούμε ούτε καν διάλογο να έχουμε εξαιτίας των επικρίσεων που έχουμε ανταλλάξει, τότε ας ψάξουν να βρουν τι έλεγαν αυτοί οι ίδιοι για τη ΝΔ, και αντίστροφα, πριν σχηματίσουν την κυβέρνηση Σαμαρά. Μια απάντηση σε ένα άρθρο του Protagon

Συνηθισμένα πράγματα, θα πει κανείς, στην πολιτική. Ναι, ιδίως -θα συμπληρώσω εγώ- όταν ανοίγει μια νέα ατζέντα που αντικειμενικά αποσταθεροποιεί στερεότυπα και θέτει σε κίνηση νέες ταλαιπωρίες για την κλειδωμένη σκέψη ορισμένων. Ωστόσο, και πάλι η ατμόσφαιρα της δημόσιας συζήτησης δεν απέφυγε τη δυσοσμία που προκάλεσαν οι συκοφαντίες, οι προσβολές ακόμη και η παραποίηση γραπτά διατυπωμένων απόψεων. Δεν ανήκουν σε κάποια από τις κατηγορίες αυτές όσα έγραψε ο Μιχάλης Μιχαήλ εδώ στο Protagon με τίτλο «Οι αντιφάσεις του Γιάννη Ραγκούση».

Γι’ αυτό και αποφάσισα να δώσω εδώ τη δική μου απάντηση. Απάντηση χωρίς την οποία με βεβαιότητα κάποιοι, σε δεύτερο στάδιο, ήταν έτοιμοι να πουν «η σιωπή του, απέδειξε την ενοχή του».

Νομίζω πως δεν αυθαιρετώ αν χωρίσω βασικά τις αιτιάσεις-ερωτήματα που εγείρονται στις εξής τέσσερις κατηγορίες:

α) Γιατί τώρα ξαφνικά τέτοιες απόψεις;

Τα περισσότερα σημεία της κυριακάτικης ομιλίας μου, περιέχονται σχεδόν αυτούσια στις απόψεις που γραπτώς κατέθεσα στο συνέδριο του ΚΙΝΑΛ.

Πρόκειται για απόψεις που δεν δίστασα να διατυπώσω συστηματικά κατά τις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου και προφανώς τις πλήρωσα αφού την ώρα που δημιουργούνταν προσδοκίες εξουσίας με τη ΝΔ, εγώ με αυτές τις απόψεις ουσιαστικά υποσχόμουν «προοδευτικά δάκρυα και αντιδεξιό ιδρώτα»

Η ΝΔ είναι το κόμμα που χρεοκόπησε την Ελλάδα. Την πενταετία 2004-2009 διέλυσε τα δημόσια οικονομικά. Τι ακριβώς όμως είπα; Κατά λέξη το ακόλουθο:

«Εχω ακλόνητη προσωπική πίστη ότι το Κίνημα Αλλαγής, αν θέλει να επανασυνδεθεί με τις κοινωνικές δυνάμεις της συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης, αν πραγματικά επιθυμεί να βγει από τη μιζέρια της μικρής συμπληρωματικής δύναμης, πρέπει άμεσα να λάβει τέσσερις κορυφαίες αποφάσεις:

»Πρώτον, ότι ανήκει στη συντελεσμένη προοδευτική παράταξη.

»Δεύτερον, ότι είναι αυτόνομο μεν, εντός της προοδευτικής παράταξης δε.

»Τρίτον, ότι στρατηγικός του αντίπαλος είναι η ΝΔ.

»Τέταρτον, ότι αποκλείει στη μεταμνημονιακή περίοδο κάθε ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης με τη ΝΔ».

Άρθρο του ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ που φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 10/05/2018 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.

Νέα δεδομένα στη συντελεσμένη προοδευτική παράταξη

Στη μεταμνημονιακή εποχή επανέρχεται ως κυρίαρχη η πολιτική αντίθεση πρόοδος - συντήρηση. Αναλογικά της έννοιας συντελεσμένο έθνος του αείμνηστου Σβορώνου, είναι απαραίτητο να εισαγάγουμε στην πολιτική μας ανάλυση την έννοια της συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης. Της ιστορικά και κοινωνικά συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης. Συντελεσμένη υπό την έννοια ότι η δημιουργία της έχει ήδη συντελεστεί από την εποχή του Ελευθέριου Βενιζέλου, από την εποχή των πολιτικών αγώνων της Αριστεράς εναντίον του δεξιού παρακράτους. Συντελεσμένη προοδευτική παράταξη με δική της συνείδηση. Συνείδηση παράταξης. Με σταθερά εκφρασμένη βούληση πολιτικής αυτονομίας έναντι της επίσης συντελεσμένης συντηρητικής παράταξης.

Η αυτονομία του Κινήματος Αλλαγής, επόμενως, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως εάν να είναι μία ανιστόρητη, μία απολίτικη έννοια. Η αυτονομία της συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης κουβαλά μεγάλο ιστορικό και ιδεολογικό φορτίο. Είναι αυτονομία έναντι της συντηρητικής παράταξης. Ενας πολιτικός φορέας αυτοπροσδιοριζόμενος θα ανήκει είτε στην προοδευτική είτε στη συντηρητική παράταξη. Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να είναι αυτόνομο αλλά εντός της συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης. Οπως έλεγα συνεχώς και στις εσωκομματικές του Νοεμβρίου, η επαναλαμβανόμενη δήλωση πως το «αν θα σχηματίσω κυβέρνηση με τη ΝΔ θα το πω μετά τις εκλογές» εκλαμβάνεται από τους πολίτες – και σωστά – ως έμμεση αλλά σαφής προαναγγελία ότι ο χώρος θα ξαναγίνει συνεργάτης της ΝΔ και στη μεταμνημονιακή περίοδο.

Πώς λοιπόν οι προοδευτικοί πολίτες να δεχτούν να τους εκπροσωπήσεις όταν σε βλέπουν διαρκώς να ταυτίζεσαι με τη συντηρητική παράταξη και μάλιστα ως συμπλήρωμά της; Αυτό εξηγεί την αρνητική πορεία του ΚΙΝΑΛ. Ξεκίνησε με 12% και μέσα σε τέσσερις μήνες βρίσκεται πάλι σε μονοψήφια ποσοστά αντί να έχει φτάσει στο 14%-15%. Επομένως, είναι αναντίλεκτο και πλέον αποδεδειγμένο ότι ως ΚΙΝΑΛ ή θα επιστρέψουμε στη συντελεσμένη προοοδευτική παράταξη και έτσι θα αναγεννηθούμε ή θα σβήσουμε.

Το 2008 στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχαμε διατυπώσει στον κ. Τσίπρα ενώπιόν του, την ευθεία πρόταση για συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ. Με όρους κοινωνικά συντελεσμένης προοδευτικής παράταξης, ο κριτής των απόψεών μας είναι το σύνολο των τριών και πλέον εκατομμυρίων προοδευτικών ψηφοφόρων του 2009. Δεν είναι μόνον οι 212.000 του Νοεμβρίου.

Η πλειοψηφία των σημερινών ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ είναι τμήμα των ψηφοφόρων του 2009 που μας έδωσαν την κυβέρνηση για τελευταία φορά. Στις πλάτες και αυτού του 20% του εκλογικού σώματος χτίσαμε τις πολιτικές μας καριέρες όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, συμπεριλαμβανομένου του Ανδρέα Παπανδρέου και του Γιώργου Γεννηματά.
Ωστόσο, εύλογα θα διερωτηθεί κάποιος, εκτός από τα προαναφερθέντα υπάρχουν νέα δεδομένα από πλευράς Πρωθυπουργού και κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ; Βεβαίως υπάρχουν, είναι πολύ σημαντικά κι αιτιολογούν πλήρως το ναι στον διάλογο στον προοδευτικό χώρο. Μήπως αυτό σημαίνει διαγραφή των εκατέρωθεν επικρίσεων και των διαφωνιών του παρελθόντος; Αυτονόητα όχι. Για όσους δεν είναι επιρρεπείς στον πολιτικό κατινισμό στα social media, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί καν ερώτημα. Συμπέρασμα: θέλουμε δεν θέλουμε, μπροστά μας βρίσκονται τα νέα δεδομένα και οι ιστορικές αποφάσεις από τις οποίες όλοι θα κριθούμε. Αποφάσεις για το Σκοπιανό, το τέλος του Μνημονίου, τους κανόνες της μεταμνημονιακής εποχής, τη νέα ελάφρυνση του χρέους, το Σύνταγμα. Οι αποφάσεις αυτές είναι που θα θεμελιώσουν την πολιτική αρχιτεκτονική της επόμενης δεκαετίας, τις νέες πολιτικές συμμαχίες. Ο δρόμος άνοιξε. Ο διάλογος μεταξύ των προοδευτικών δυνάμεων θα διεξαχθεί.

Δείτε το άρθρο εδώ

Bίντεο από την εκδήλωση Ατζέντα "Επόμενη Ελλάδα", 6/5/2018

(part 1)

https://www.facebook.com/RagkousisGiannis/videos/10155811831538621/?t=3

(part 2)

https://www.facebook.com/RagkousisGiannis/videos/10155812235443621/?t=0